De Tour de France wordt niet beslist in de vlakke etappes, belangrijk zijn de bergetappes. De winnaar van een Tour de France moet wel een beetje een alleskunner zijn, maar een vereiste is zeker dat hij goed bergop kan. In de 100e editie van de Tour waren maar liefst zes bergetappes opgenomen, op Quatorze Julliet de Franse feestdag was zelfs de langste etappe met 242,5 kilometer eindigend op de Mont Ventoux. Veel traditionele bergen waren er in deze 100e opgenomen, natuurlijk gingen ze ook naar Gap en de Nederlandse Berg ” de Alpe d’Huez”. Veel mensen kijken altijd uit naar de bergetappes, vaak zijn ze spannend tot het eind. Voor deze Tour van 2013 hebben we de bergetappes eens goed bekeken, hoe zagen ze eruit en wie waren de winnaars.
De achtste etappe van Castres-Ax 3 Domaines (195,5 kilometer)
De eerste twee bergetappes gingen door de Pyreneeën, bij deze etappe zat het venijn echt in de staart, al vroeg in de koers was er een groepje vertrokken met onder andere onze landgenoot Johnny Hoogerland, op een geven moment hadden ze een voorsprong van 9 minuten. Maar toen ze op zo’n vijftig kilometer van de finish aan de beklimming van de Col de Pailhères begonnen was de voorsprong nog maar 3 minuten. In de afdaling kwamen veel renners weer bij elkaar, bij de laatste slotklim van ongeveer 10 kilometer naar Ax 3 Domaines sprong Chris Froome weg en won de etappe en pakte ook de gele trui.
De negende etappe van Saint Girons-Bagnères-de-Bigorre (168,5 kilometer)
De 9e was een zware met één col van de tweede categorie en maar liefst vier van de eerste categorie met onder andere de Col de Peyressourde van 1569 meter hoog. Er waren veel aanvallen maar op de beklimming van de slotklim naar Hourquette d’Ancizan kwam alles weer samen, op de top reden Jakob Fuglsang en de Ier Daniel Martin weg, het was Martin die uiteindelijk de zware etappe won, de andere favorieten kwamen op ongeveer 20 seconden binnen.
De bergetappes in de Pyreneeën zaten er op en de renners konden gaan genieten van een rustdag, met vier vlakke etappes en een tijdrit over 33 kilometer in het verschiet was het weer tijd voor de niet klimmers om de koers te maken, en de tijdritspecialisten konden misschien nog wat herstellen voor het algemeen klassement. De bergen van de Franse Alpen zouden pas in de laatste week van de Tour beklommen worden.
De vijftiende etappe van Givors-Mont Ventoux (242,5 kilometer)
De tourorganisatie had het goed bedacht, op de Franse nationale feestdag Quatorze Julliet wachtte de renners de langste etappe van 242,5 kilometer. Het werd een etappe met drie beklimmingen van de vierde categorie, één van de derde en de klim naar de Mont Ventoux van de buiten categorie. In die beklimming brak de strijd echt goed los, Froome ging in de aanval en liet Contador en Quintana achter zich. Froome won de etappe op een halve minuut gevolgd door Quintana, Bauke Mollema werd 8e en behield de 2e plaats in het klassement.
De achttiende etappe van Gap-Alpe d’Huez (172,5 kilometer)
De 18e etappe was zwaar twee keer moest de Alpe d’Huez beklommen worden, de laatste keer via de 21 genummerde haarspeldbochten, de berg waar acht keer een Nederlandse overwinning gevierd kon worden. In de laatste zes kilometer van de slotklim reden er nog drie renners op kop, Riblon plaatste een aanval en kon alleen door naar de finish, op 1 minuut eindigde Tejay van Garderen als tweede. Grote verliezer was Bauke Mollema die veel tijd verloor en zakte naar de zesde plaats.
De negentiende etappe van Le Bourg-d’Oisans-Le Grand Bornard (204,5 kilometer)
De etappe was nog maar net begonnen of er moest al sterk geklommen worden naar de Col du Glandon op 1924 meter hoogte, daarna volgde al snel de Col du La Madeleine met een hoogte van 2000 meter. In de beklimming van de laatste berg de Col de la Croix Fry ontsnapte de Portugees Rui Costa en nam voldoende voorsprong om de zege niet meer in gevaar te laten komen, de Duitser Klöden werd tweede op 48 seconden.
De twintigste etappe van Annecy-Semnoz (125 kilometer)
De laatste bergetappe van de 100e Tour, ook de laatste kans voor de toppers uit het peloton om nog iets te doen aan de achterstand op Chris Froome. Maar de sterke Sky ploeg van Froome liet het absoluut niet zover komen, er werd wel aangevallen maar Sky pareerde elke aanval en de gele trui van Froome kwam niet meer in gevaar. De laatste bergetappe werd gewonnen door Nairo Quintana voor Rodriguez en Froome, de uitslag was meer voor de statistieken.
Ook in deze 100e Tour de France waren de bergen weer doorslaggevend, op Chris Froome stond geen maat tijdens deze Tour en hij was dan ook de terechte winnaar. De beste Nederlander was Bauke Mollema met een keurige zesde plaats